قرآنیان

حضرت فاطمه زهرا فرموده‌اند:

«کِتابُ اللَّهِ النَّاطِقُ وَ الْقُرْانُ الصَّادِقُ، و النُّورُ السَّاطِعُ وَ الضِّیاءُ اللاَّمِعُ، بَیِّنَةً بَصائِرُهُ، مُنْکَشِفَةً سَرائِرُهُ، مُنْجَلِیَةً ظَواهِرُهُ، مُغْتَبِطَةً بِهِ اَشْیاعُهُ، قائِداً اِلَى الرِّضْوانِ اِتِّباعُهُ، مُؤَدٍّ اِلَى النَّجاةِ اسْتِماعُهُ. بِهِ تُنالُ حُجَجُ اللَّهِ الْمُنَوَّرَةُ، وَ عَزائِمُهُ الْمُفَسَّرَةُ، وَ مَحارِمُهُ الْمُحَذَّرَةُ، وَ بَیِّناتُهُ الْجالِیَةُ، وَ بَراهینُهُ الْکافِیَةُ، وَ فَضائِلُهُ الْمَنْدُوبَةُ، وَ رُخَصُهُ الْمَوْهُوبَةُ، وَ شَرائِعُهُ الْمَکْتُوبَةُ؛

و آن کتاب گویاى الهى و قرآن راستگو و نور فروزان و شعاع درخشان است که بیان و حجت‌هاى آن روشن، اسرار باطنى آن آشکار، ظواهر آن جلوه‏‌گر است. پیروان آن مورد غبطۀ جهانیان بوده و تبعیت از آن، خشنودى الهى را باعث مى‏‌گردد و شنیدن آن راه نجات است. به وسیلۀ آن مى‏‌توان به حجت‌هاى نورانى الهى و واجباتى که تفسیر شده و محرماتى که از ارتکاب آن منع گردیده و نیز به گواهی‌هاى جلوه‏‌گرش و برهان‌هاى کافی‌اش و فضائل پسندیده‌‏اش، و رخصت‌هاى بخشیده شده‏‌اش و قوانین واجبش دست یافت.»¹

1. بخشی از خطبه فدکیه

منبع: وبگاه قرآنیان