قرآنیان

در کتاب «قرآن؛ منشور وحدت اسلامی» اثر آیت‌الله العظمی دکتر محمد صادقی تهرانی (رضوان الله تعالی علیه)، به اثبات وجود وارثان معصوم پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) تنها با یک آیه از قرآن مبین پرداخته شده است که در ادامه، چکیده‌ای از این کتاب آمده است.

خدای متعال در آیۀ وارثون یعنی آیۀ 32 سورۀ فاطر می‌فرماید: ﴿ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا  فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ  ذَلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبِیرُ؛ سپس (این) کتاب را به (آن) کسان از بندگان خود که (آنان را) برگزیدیم، به میراث دادیم. پس برخی از بندگان ما بر خود ستمکارند، و برخی (از ایشان) میانه‌رو (: عادل) و برخی (هم) از آنان در تمامی کارهای نیک به فرمان خدا (در میان همگان) پیشگامند. و این خود همان فضیلت بزرگ است (که دارای امتیاز بی‌مانند پس از رسول گرامی است).﴾

طبق این آیه خدای متعال، کتابش یعنی قرآن را به بندگان برگزیده‌اش میراث داده است. سؤال اول این است که این بندگان برگزیده، چه کسانی هستند؟ خدای متعال در ادامۀ آیه می‌فرماید بندگان من سه دسته‌اند؛ دسته‌ای ستمکار هستند، دسته‌ای میانه‌رو هستند و دستۀ دیگری نیز موجود است که افراد آن دسته به اذن خدا در کارهای نیک پیشگام هستند. بنابراین مشخص می‌شود که بندگان برگزیده فقط دستۀ سوم هستند چون اولاً تنها اینان اعمالشان به اذن خدای متعال اینطور بوده است و طبعاً انتخاب الهی فقط در مورد اینان نقش داشته است و ثانیاً عقلاً نیز محال است خدای متعال بندگان ستمکار یا دارای مراتب پایین‌تر را بر دیگر بندگان برگزیند و برتری دهد.

سؤال دوم این است که این بندگان برگزیده که اعمالشان به اذن خداست چگونه قرآن را به ارث برده‌اند؟ مگر غیر از این است که قرآن به ما نیز رسیده است و ما نیز از آن بهره می‌بریم؟ اینجا مشخص می‌شود که این ارث بردن یک ارث بردن خاص است و اینان مراتبی از قرآن را درک می‌کنند که دیگران هرگز آن مراتب را درک نمی‌کنند بلکه آن بندگان برگزیده، خودشان قرآن مبین هستند.

حال سؤال سوم این است که این افراد چه کسانی هستند؟ آیا سه خلیفۀ نخست یعنی ابوبکر، عمر و عثمان هستند؟ اینان که خودشان اذعان کرده‌اند که برترین مسلمانان نیستند و راهنمایشان نیز امام علی (علیه السلام) بوده است!  آیا ابوحنیفه، مالک بن انس، محمد ادریس شافعی و احمد بن حنبل هستند؟ اینان نیز که ادعای برترین بودن نداشتند و در علوم دینی نیز استادشان امام جعفر صادق (علیه السلام) بوده است!  خدای متعال در این آیه صراحتاً می‌فرماید اعمال آن بندگان برگزیده به اذن اوست و اعمالشان از همه بهتر است. این یعنی اینکه آنان عصمت دارند اما اهل سنت و خوارج اساساً مقوله عصمت را نمی‌پذیرند! لذا طبق قرآن، حق با شیعیان است و حقیقت امر، انتصاب امام علی (علیه السلام) به عنوان سرپرست مسلمانان در غدیر خم  است.

ضمناً در مورد ترجمۀ آیۀ مذکور باید دقت کرد که خدای متعال در این آیه، «همه بندگانش» را در سه دسته معرفی می‌کند زیرا از نظر دستور زبان عربی، ضمیر «هُمْ» اگر قرینه‌ای نداشته باشد باید به آخرین اسم قبل از خود برگردد یعنی باید به «عِبَادِنَا» برگردد و ارجاعش به «اصْطَفَیْنَا» با ظاهر قرآن همخوانی ندارد و مردود است لذا اطلاق «بندگان برگزیده» به هر سه دسته از نظر دستور زبان عربی، غلط است.

 در ادامه، جزوۀ منشور وحدت اسلامی که مکتوب شدۀ بخشی از سخنان آیت‌الله العظمی صادقی تهرانی (رضوان الله تعالی علیه) در این باب است آمده است.

قرآن؛ منشور وحدت اسلامی - محمد صادقی تهرانی (لینک اصلی)

قرآن؛ منشور وحدت اسلامی - محمد صادقی تهرانی (لینک کمکی بیان)

قرآن؛ منشور وحدت اسلامی - محمد صادقی تهرانی (لینک کمکی پیکوفایل)

منبع: پایگاه قرآنیان