عاشورای قرآن چیست؟
در 22 دیماه 1369 ه.ش. در مسجد امام رضا واقع در گذر خان قم، عدهای اراذل و اوباش با پشتوانههایی قدرتمند برای دومین بار به جلسه درس تفسیر قرآن آیتالله محمد صادقی تهرانی یورش برده، قرآن پاره کرده، طلاب علوم و معارف قرآنی را مجروح کرده و قصد جان آیتالله صادقی تهرانی را میکنند. این برگ از تاریخ سیاه جنایات دشمنان قرآن را «عاشورای قرآن» یا «شنبه سیاه» مینامند و از این تاریخ بود که آیتالله صادقی تهرانی دروسشان را برای حفظ جان طلاب علوم و معارف قرآن تعطیل نمودند چراکه این ماجرا به واسطۀ آن پشتوانههای قدرتمند، هرگز از جانب نیروی انتظامی پیگیری نشد و مراجع تقلید قم نیز در برابر آن سکوت کردند!
یکی از شاگردان آیتالله صادقی تهرانی به نام سیدعلی ساداتی، بعد از آن حمله، سوز دل خود را اینگونه به نظم بیان کرده است:
آیت حق، فخر زمان، صادقی ـــــــــــــــــــــــــ چشم و چراغِ دل و جان، صادقی
عمر تو شد وقف کتاب خدا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مفتخر اهل بیان، صادقی
گفتهات از متن کتاب خداست ـــــــــــــــــــــــــــ رحمت حق بر تو روان، صادقی
قدر تو را خوب ندانستهاند ـــــــــــــــــــــــــــــــ طالب و فاضل، همگان، صادقی
قدر تو از قدر کتاب خداست ـــــــــــــــــــــــــــــــــ رتبهات از دیده نهان، صادقی
فقه که از دوری حق مرده بود ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ با ستم حوزویان، صادقی
زنده شد از همت والای تو ــــــــــــــــــــــــــــــــــ حکمت قرآن به بیان، صادقی
از قلمت دُرّ گرانبار ریخت ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کاشف اسرار نهان، صادقی
غصّه نخور خار به رویت کِشَند ــــــــــــــــــــــ گلشن دین گشته خزان، صادقی
روضهای امروز بخوانم ز تو ـــــــــــــــــــــــــــــــــ اجازتی هست بر آن، صادقی؟
ای که ز مظلومیتت در جهان ـــــــــــــــــــــــــــــ رفته ز من تاب و توان، صادقی
دوست و دشمن به تو تهمت زدند ـــــــــــــــ هم به عیان هم به نهان، صادقی
شاهد مظلومیتت من بُدَم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ در گذر خان به عیان، صادقی
در وسط کوچه به تو حمله شد ــــــــــــــــــــــــــ جملهی ما گریهکنان، صادقی
دشمن تو در وسط جمعیت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فتنهگر و نعرهزنان، صادقی
فتنه و آشوب چه هنگامهای ـــــــــــــــــــــــــــ حملهی سی تا حَیَوان، صادقی
توطئه بود و جدل و غالطه ـــــــــــــــــــــــــــ پشت سرش سلطهگران، صادقی
جمع محبّان همه ماتم زده ـــــــــــــــــــــــــــــــــ خون دل از دیده روان، صادقی
تجزیه کردم چو من آن واقعه ـــــــــــــــــــــــــــ رشتهای بود از سَقَفان، صادقی
شِکوِهی آن آذریان را ببر1 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نزد شه عصر و زمان، صادقی
صبح قیامت به برِ داورت ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شِکوِه کن از حوزویان، صادقی
گر که بخواهند ز تو شاهدی ــــــــــــــــــــــــــــ غم مخور از این جریان، صادقی
سید ساداتی بود شاهدت ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ با همه قرآنپژوهان، صادقی
آجرک الله در این ابتلاء ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ داد تو با دادستان، صادقی2
1. سالها بعد از آن واقعه، احمد آذری قمی که یکی از آن پشتوانههای قدرتمند بود نزد آیتالله صادقی تهرانی آمده و طلب گذشت مینماید ولی آیتالله صادقی تهرانی میفرمایند که اگر هم من از حق شخصی خودم بگذرم باز هم باید خیانتی که به قرآن و اسلام کردی را نزد خدا و رسولش پاسخگو باشی که بخشش آن از دست من خارج است.
2. ای محبوب قلبهای ما، مصیبت نبودن تو...
منبع: وبگاه قرآنیان