آیتالله صادقی تهرانی در کلام یکی از عرفا
یکی از عرفا به نام ابوتراب هُدائی در سال 1374 ه.ش. شعری در وصف آیتالله صادقی تهرانی سرودهاند که متن و تصویر آن در ادامه آمده است.
ارباب کمال
خالق قیوم رحمن و رحیم ـــــــــــــــــــــــ چون ارادت کرد از لطف عمیم
تا کند سر نهان را آشکار ـــــــــــــــــــــــــــــ تا شود حجّت تمام و پایدار
پروراند پاک جانی نورگیر ـــــــــــــــــــــــــــــــ رهنوردی بر هواهایش امیر
پیرو عترت امین صادقی ــــــــــــــــــــــــــــ بهر این خدمت بصیر و لایقی
برگشاید بهر او از غیب در ـــــــــــــــــــــــ تا ز فرقان گرددش روشن بصر
تا کتاب الله را یابد چنان ــــــــــــــــــــــــــــــــ کآمد از بهر محمد زآسمان
بینیاز از اختلافات مقال ــــــــــــــــــــــــــــ وز مفسرهای عاری از کمال
تا مصون ماند ز بیم و اضطراب ـــــــــــــــــــــــــ تا زداید پرده از چهر کتاب
که این کتاب نوربخش عقل و جان ـــــــــــــ نیست محتاج بیان خودسران
راه فهمش را تدبر گفت و یار ـــــــــــــــــــــــــ متقین را کرد بهرش اختیار
خود سخن گوی است و عترت یاورش ــــــــــ ره نماید هر که دارد باورش
از تدبر در بیانش با صفا ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ رازها یابند ارباب نُهی
این کتاب ره نمای عالمین ـــــــــــــــــــــــ هست از این ره هدی للمتقین
کز بیان عترت و نص کتاب ــــــــــــــــــــــــــــ بهر آن تفسیر سازند انتخاب
ورنه از ظن و گمان دیگران ـــــــــــــــــــــــــــــــــ وز پریشانگویی بدباوران
بهر آن تفسیر کردن انتخاب ـــــــــــــــــــ هست بیشک بستن راه صواب
گر هُدائی نیست اهل وجد و حال ـــــــــــــــ لیک دارد دوست ارباب کمال
منبع: وبگاه قرآنیان