رفع شبهۀ اهل سنت در مورد غدیر خم
در مورد غدیر، آیات و روایاتى متواتر حتى در بین سنیان دو اصل را قطعاً اثبات مى‌کند:
۱. اصل اجتماع مردم در غدیر خم
۲. جمله‌اى مورد اتفاق مسلمین که پیامبر اکرم در آن اجتماع عظیم در ضمن خطبه‌اى بیان فرمودند: «اَلَستُ أولى بکُم مِن أنفُسِکُمْ؟ قالوا: بلى! قال: فمَن کُنتُ مَولاه فهذا عَلىٌ مولاه...؛ آیا من سزاوارتر از شما به شما نیستم؟ گفتند: بله! [پیامبر] فرمود: پس هرکه را [من] مولای او بوده‌ام پس این علی [هم] مولای اوست...» یا به روایتی دیگر: «مَن أولى بکُم مِن أنفُسِکُمْ؟ قالوا: الله و رسوله، فقال: اَلا من کُنتُ مَولاه فهذا عَلىٌ مولاه...؛ کیست سزاوارتر از شما به شما؟ گفتند: خدا و رسولش، سپس [پیامبر] فرمود: آگاه باشید هرکه را [من] مولای او بوده‌ام پس این علی [هم] مولای اوست...»
در اصل این پرسش و پاسخ هیچ یک از سنی‌ها تردیدی ندارند. ولى گروهى از علمایشان بخش دوم کلام پیامبر را این طور معنا مى‌کنند: «هر کسى که من دوست او بوده‌ام پس این على دوست اوست!»
پاسخ ما در برابر این قرائت نابسامان، این است که عبارت «أولى بکُم مِن أنفُسِکُمْ؛ سزاوارتر از شما به شما» در سؤال رسول الله نه تنها ولایت به معناى دوستى را اثبات می‌کند بلکه اولویت پیامبر اکرم را بر کل مؤمنین اثبات کرده است.
و اما بخش دوم کلام آن حضرت که بعد از پاسخ مردم، بیان شده، نتیجه‌گیری از اقرار مردم است که به همراه «فاء تفریع» در «فهذا علیٌ» یا «فعلیٌ» اولویت حضرت امیرالمؤمنین امام على را نیز بر کل مؤمنان پس از پیامبر اکرم ثابت نموده است.
مأخذ: جزوه «قرآن؛ منشور وحدت اسلامی»
منبع: وبگاه قرآنیان