حدیث، آری یا خیر؟
شنبه, ۱۵ آذر ۱۳۹۳، ۰۲:۱۳ ب.ظ
مشخص است که از باب «اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم» که در آیۀ 59 سورۀ نساء آمده است ملزم به پیروی از معصومین هستیم. حدیث در لغت به معنای خبر است و در اصطلاح علم حدیث، خبری است که به معصومین نسبت می‌دهند و مترادف روایت است. اما سنت از واقعیات معصومین خبر می‌دهد که سه‌گونۀ فعل، قول و تقریر است، یعنی اعمال معصوم، سخنان معصوم و سکوت معصوم در برابر عمل یا سخنی که نشان دهنده موافقت با آن است چراکه معصوم حتماً ناهی از منکر است.
اگر حدیث، از واقعیات معصومین خبر دهد مشخص است که ملزم به پیروی از آن هستیم اما نکته اینجا است که همۀ احادیث، اینطور نیستند! چراکه بعضی از احادیث یا همان روایات، جعلی و گمراه‌کننده و برخی در حد ظن یا گمان هستند و طبق آیۀ 28 سورۀ نجم، پیروی از ظن و گمان نیز در دین باطل است. پس لازم است حدیث را از سنت تفکیک کرد و بدین منظور اگر حدیثی مخالف نص یا ظاهر مستقر قرآن یا علوم مطلق نبود سنت است.
ضمناً در مورد عقل نیز که یکی از ادلۀ اربعه است باید گفت دانش عقلی در صورتی که قطعی باشد می‌تواند وسیلۀ شناخت قرآن و سنت شود ولی در غیر این‌صورت چون ظن می‌شود نباید به آن اعتنا کرد.
منبع: وبگاه قرآنیان